Kiedy mała ryba jest za mała: wymiary ochronne

To, że wędkarze chcą złowić ryby możliwe jak największe, ale czasem zdarza się, że udaje im się upolować tylko te malutkie, to temat niezliczonych żartów. Tymczasem rozmiar ryby to sprawa poważniejsza, niż mogłoby się wydawać, a to, kiedy mała rybka jest za mała, by można było uznać ją za łup, ściśle regulują przepisy.

W Polsce wymiary ochronne ryb, a zatem długość, poniżej której złowione zwierzę powinno być wypuszczone z powrotem do wody, ustala Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie. Jeżeli dany akwen użytkowany jest przez Polski Związek Wędkarski, wymiary ochronne mogą zostać określone osobnym regulaminem, ale z założeniem, że nie mogą one być niższe od tych podanych w rozporządzeniu. Warto zaznaczyć, że wymiary ochronne obowiązują także na prywatnych łowiskach – ustawa nie precyzuje bowiem, jakich stosunków własnościowych dotyczy, zakłada się więc, że obowiązuje bez względu na formę własności akwenu. Od wymiarów podanych w ustawie istnieją pewne wyjątki, ale nie dotyczą one wędkarzy.

Jak zmierzyć rybę?

Aby odpowiednio określić wymiar ryby i ocenić, czy przekracza wymiar ochronny, należy zmierzyć jej długość od początku głowy do najdalszego krańca płetwy albo tarczy ogonowej.

Po co są wymiary ochronne?

Niektórzy mogą sobie zadawać pytanie: po co w ogóle stosować wymiary ochronne? Odpowiedź na nie jest nieco bardziej złożona niż proste „żeby dać rybom urosnąć w spokoju”. Istotny jest także szereg czynników ekologicznych: mniejsze ryby stanowią pożywienie dla większych zwierząt zamieszkujących akwen i jego okolice, a zatem są niezbędnym ogniwem łańcucha pokarmowego, którego zaburzenie mogłoby mieć bardzo negatywne skutki dla całego zbiornika.

Wymiary ochronne – lista

Według Rozporządzenia wymiary ochronne polskich wyb to odpowiednio:

boleń (Aspius aspius L.): 40 cm
brzanka (Barbus petenyi Heckel): 20 cm
brzana (Barbus barbus L.): 40 cm
brzana karpacka (Barbus cyclolepis Heckel): 20 cm
certa (Vimba vimba L.): 30 cm
głowacica (Hucho hucho L.): 70 cm
jaź (Leuciscus idus L.): 25 cm
jelec (Leuciscus leuciscus L.): 15 cm
kleń (Leuciscus cephalus L.): 25 cm
lin (Tinca tinca L.): 25 cm
lipień (Thymallus thymallus L.): 30 cm
łosoś (Salmo salar L.): 35 cm
miętus pospolity (Lota lota L.) w Odrze od ujścia Warty do granicy z wodami morskimi: 30 cm
pstrąg potokowy (Salmo trutta m. fario L.)
– w Wiśle i jej dopływach od jej źródeł do ujścia Sanu oraz w Sanie i jego dopływach: 25 cm
– w Odrze i jej dopływach od granicy państwowej z Czechami do ujścia: 25 cm
– w Bystrzycy i jej dopływach: 25 cm
– w pozostałych wodach: 30 cm
rozpiór (Abramis ballerus L.): 25 cm
sandacz (Stizostedion lucioperca L.): 50 cm
sapa (Abramis sapa Pallas): 25 cm
sieja pospolita (Coregonus lavaretus L.): 35 cm
sielawa (Coregonus albula L.): 18 cm
sum europejski (Silurus glanis L.): 70 cm
szczupak pospolity (Esox lucius L.): 50 cm
świnka (Chondrostoma nasus L.): 25 cm
troć wędrowna (Salmo trutta m. trutta L.): 35 cm
troć jeziorowa (Salmo trutta m. lacustris L.): 50 cm
węgorz (Anguilla anguilla L.): 40 cm
wzdręga (Scardinius erythrophthalmus L.): 15 cm

Dodaj komentarz