Węgorz europejski – czym się charakteryzuje i gdzie go znaleźć?

Wpisy dotyczące szczupaków i troci spotkały się z ogromnym entuzjazmem (między innymi na naszym facebookowym profilu), dlatego postanowiliśmy iść za ciosem, regularnie dostarczając Wam informacji na temat poszczególnych gatunków ryb. W publikowanych materiałach będziemy skupiać się przede wszystkim na rybach, które znaleźć można także na terenie Polski, a dzisiejszy tekst poświęcimy węgorzowi europejskiemu.

Węgorz – podstawowe informacje

Węgorz europejski to – ujmując w skrócie – gatunek ryby węgorzokształtnej, pochodzącej z rodziny węgorzowatych. Jest on aktywny przede wszystkim w nocy, a najchętniej żywi się fauną denną i niewielkich rozmiarów rybami. Rozmnaża się w wodach morskich, a w stawach, jeziorach oraz rzekach europejskich występuje jedynie do osiągnięcia dojrzałości płciowej. Obecnie wymiar ochronny węgorza na wodach morskich i słodkich wynosi pięćdziesiąt centymetrów (na wodach PZW sześćdziesiąt centymetrów), limit połowu na dobę to dwie sztuki, a sam okres ochronny trwa od 1 grudnia do 31 marca.

Występowanie węgorza europejskiego

Węgorze preferują miejsca, które są ciepłe, bujnie porośnięte i posiadają muliste dno. Mimo to, spotkać można je także przy dnie kamienistym – najważniejsze, aby znajdowało się tam sporo kryjówek, za którymi opisywane ryby wręcz przepadają. Zimę gatunek ten spędza schowany w mule, kiedy zaś jest aktywny, żeruje przy dnie, choć potrafi wypełznąć także poza zbiornik, poruszając się po lądzie. Tak, jak wspomnieliśmy w akapicie powyżej – dorosłe węgorze migrują do morza, gdzie rozmnażają się i skąd już nie wracają. Młode osobniki spotkać można natomiast w akwenach Europy Zachodniej i Środkowej, a także w środkowym i południowo-wschodnim odcinku Oceanu Atlantyckiego.

Budowa węgorza

Większość osób nie ma problemu z rozpoznaniem węgorza – wszystko dlatego, że posiada on bardzo charakterystyczny, wężowaty kształt, a na dodatek cały pokryty jest śluzowatą skórą. Warto dodać, że w skórze tej znajdują się bardzo małych rozmiarów łuski – podłużne i owalne. Ryby te są silnie uzębione, a ich kolor oscyluje między czernią, a ciemną szarością, przybierając często odcień ciemnoszarozielony. Brzuch węgorza jest natomiast jasny, podobnie jak boki. Kolejną ciekawostką jest to, że samce są znacznie mniejsze od samic – podczas, gdy samce mierzą maksymalnie sześćdziesiąt centymetrów i ważą około 0,3 – 0,4 kilograma, samice mogą rozwinąć się aż do dwustu centymetrów i ważyć nawet dziewięć kilogramów.

Co jeszcze warto wiedzieć o łowieniu węgorza?

Warto podkreślić, że węgorze wykazują właściwości trujące, które działają na człowieka podobnie, jak jad węża. Ugryzienie może więc być poważne w skutkach, bo prowadzi między innymi do silnych skurczów mięśni, zmniejszenia krzepliwości krwi, czy też zaburzenia pracy serca. Trucizna traci swoje właściwości w zerknięciu z wysoką temperaturą – większą, niż 58 stopni Celsjusza.

Mamy nadzieję, że udało nam się dobrze i precyzyjnie opisać węgorza – niedługo wrócimy do tego tematu, podpowiadając Wam, gdzie i jak najlepiej go łowić.